www.agneebook.fora.pl

Agne

„Zdjęcie”

Taka mała i doskonała, oddaje tą chwilę co chciałam, ona zatrzymuje czas
zostawi swój ślad nawet wtedy gdy już wymaże nas ten świat..

Gdy patrzysz na nią zegar cofa się, kolejny raz widzisz ten sam dzień,
datę, miesiąc, uśmiech, każde słowo i gest pamiętasz tak wyraźnie..

Teraz gdy nie ma mnie już przy Tobie, a we wspomnieniach twych wciąż
się tli pamięci ogień, do niej tulisz swoją twarz, szepcząc:- chwilo wróć..

W tym samym momencie intuicja każe mi wziąć w ręce to jedno twoje
zdjęcie co kocham tak, wyznam mu:- tak mi Ciebie brak, tęsknię..

Może nasze słowa porwie wiatr, może zaświergota o nich ptak,
może spojrzysz w okno tak jak ja, może nie, może tak..

W oku mym zabłyśnie łza, która musi spać, bo serce wie choć inaczej
chce że to już nie może trwać, koniec musi być choć nie zawinił nikt..

Na ustach twych półuśmiech zatrzyma się, przez chwilę może nawet pożałujesz
że nie mogłeś zatrzymać mnie, że już widziałeś moją ostatnią łzę..

Może zatęsknisz za tym co było, może zamarzysz o tym co mogło być,
może będziesz chciał znowu ze mną śnić..

Zamknę oczy by znowu choć przez chwilę poczuć smak tamtych dni,
lekki dotyk dłoni na mej skroni, cofnę czas by przeżyć to jeszcze raz..

Uśmiechnę się przez łzy przez chwilę poczuje że jesteś blisko tak,
że to wszystko trwa, choć wiem nas już zmazał los...

W tym samym momencie odłożymy ramki ze zdjęciem, cicho westchniemy
w ciszy, że tak być musiało, pękło już w nas to co miało pęknąć..

Chcę pamiętać tą chwilę z fotografii, chcę ja zawsze w sobie mieć, bo ona
tak wiele znaczy, nie mogę, nie chcę jej stracić..

Zamyślisz lekko się, w głowie tyle pytań: czy ona jeszcze pamięta mnie,
istniała czy była tylko snem, czy może jednak nie?

Myślę wciąż mam w sobie obraz twój wyryty na pamięć, wciąż pamiętam głosu twego
brzmienie, dotyk czułych rąk to we mnie wciąż się dzieje...

Zastanawiam się czy szczęście już znalazłeś swe, czy w ramionach inną tulisz
teraz twarz, czy może w swoim życiu nadal miejsce dla mnie masz?

Żadne nie ma odwagi napisać wiadomości, bo jakich można użyć teraz słów,
gdy nie wie się co właściwie łączyło nas, jak zniszczyć zapomnienia trud?

Szepczemy więc zaklęcia złote do naszych zdjęć licząc że nadejdzie taki dzień
który znów połączy nas bliskością co wiecznie będzie trwać..