www.agneebook.fora.pl

Agne

„Przeminęłam”

To już nie jest ta sama magia, co dawniej, coś pęka jak barwne szkło,
mały zostawiam ślad, rysę gdzieś na dnie twoich pragnień, odrzucona
jak wczorajszy dzień, pewna jak jutrzejsza noc, nie wiem czy mówić więcej
trzeba coś, czy milczeć lepiej, gryząc się?

Ja już przeminęłam, mnie już nie ma, choć wciąż stoję tu jak zagubiony kot,
który boi się odejść i zostać boi się, tracę czas, którego zostało mi już tak niewiele,
by szeptać zaklęcia śpieszne jak tło fotografii, prośby jak krzyk nadbrzeżnych mew,
co nic nie znaczący, tak wiele znaczy...

Błąkam się wśród marzeń, gdzieś zagubiona pośród snów cudzych,
w świecie, w którym znaczę mniej niż płomienie przygasłych świec,
zaczynam chcieć więcej niż mam prawo mieć...
Może byłoby lepiej gdyby na świecie nie było mnie i naszych miejsc?

Przeminęłam jak wiatr, wspomnienia rozmył pędzący czas, chwila co to miała
wiecznie trwać, już skończyła się, nigdy nie było nas, zawsze dzielił jakiś inny
świat, coś co nie jest nasze, nieuchwytne tak jak srebrzystoszara mgła, a jednak zbyt
bliskie jak noc, okrywająca nas do snu...

Przeminęłam choć trwam, sama szukając sensu w rytmie tych słów,
przeminęłam choć moja łza i uśmiech wiecznie będą trwać,
przeminęłam szybko tak jak wczorajszy dzień i jutrzejsze słońce,
przeminęłam jak wiatr, w codziennej gorączce, nawet nie dostrzegłeś jak...

Odchodziłam powolnym krokiem, w przepaść bez dna, w otchłań koszmarów,
nie mógłbyś mnie zatrzymać, bo ja przeminęłam już dawno, niczym niezbyt
ważna chwila, niczym kwiat zapomniany przez wiosnę, jak sen urwany nad ranem,
który już nie powróci więcej, taka ja przeminęłam już na stałe...